Batoru rowaiaru (2000) (aka Battle Royale) van Kinji Fukasaku is een tamelijk gruwelijke en botte film. Het draait allemaal om het bijbrengen van respect. In een fictieve toekomst heeft het Japanse parlement een wet aangenomen om de jeugd respect voor het leven bij te brengen: The Battle Royale Act.
Als gevolg van de wet moet ieder jaar een willekeurig gekozen schoolklas met elkaar op leven en dood strijden op een onbewoond eiland (Expeditie Robinson, maar dan zonder navertelling door de verliezers). Kitano ( ‘Beat’ Takeshi) is hun voormalige leraar en zal toezicht houden op het verloop van de strijd.
De leerlingen krijgen een introductievideo te zien, met een zeer blij huppelend meisje dat de spelregels uitlegt. Het ziet eruit als een derderangs tv-show, maar binnen 15 minuten maakt Kitano duidelijk dat het dodelijk ernst is. De spelregels zijn simpel: Iedereen krijgt een tas met spullen om te overleven en een wapen. Het wapen dat de leerlingen krijgen varieert van een vuilnisdeksel tot een mitrailleur. Iedere leerling heeft een halsband om, deze ontbloft als er meer dan 1 actief is na drie dagen, of als de leerlingen het eiland proberen te verlaten. Ook zijn er nog wat kleine regels om te zorgen dat je elkaar niet kunt ontlopen.
De film is een harde en bloedige satire, die behoorlijk wat kritiek te verduren kreeg bij uitkomst in Japan. De film is een tamelijk brute verkenning van pubergevoelens, van de eerste verliefdheid, tot afgunst, jaloezie en het testen van vriendschap en vertrouwen. De film bevat een aantal zeer Japanse trekken, maar is zeker de moeite waard. Het overtuigend acteerwerk en een vleug humor tussen de horror door maakt de film goed te doen. Tenzij je niet tegen bloed kan.
Krispy's Blog 
Geef een reactie