The Guardian heeft vandaag een artikel over verdwenen geld in Irak. Uit onderzoek van accountants van International Advisory and Monitoring Board (IAMB) en KPMG blijkt dat de Coalition Provisional Authority (CPA), onder leiding van Paul Bremer, een behoorlijk bedrag niet kan verantwoorden. Uit het artikel:
- ‘Bremer maintained one slush fund of nearly $600m in cash for which there is no paperwork: $200m of it was kept in a room in one of Saddam’s former palaces
- 19 billion new Iraqi dinars, worth about £6.5m, was found on a plane in Lebanon that had been sent there by the new Iraqi interior minister
- One ministry claimed to be paying 8,206 guards, but only 602 could be found
- One American agent was given $23m to spend on restructuring; only $6m is accounted for’
Nu lijkt ’t me lastig om in een land in oorlog/opbouw overal bonnetjes van te vragen, maar gezien het aandeel van westerse bedrijven in de wederopbouw lijkt dat probleem mij een stuk minder groot. Halliburton ed zouden toch gewend moeten zijn aan strikte accounting regels en moeizame werkomstandigheden.
Ook de Democratische minderheid in de VS roert zich ondertussen, met onderzoek naar o.a. de uitgaven van Haliburton en het Amerikaanse management van Iraakse fondsen
