In de reacties op mijn stuk over crowdfunding voor sociaal ondernemers vielen me een aantal zaken op. Ten eerste dat verschillende mensen zeiden dat een crowdfunding model ook voor andere ondernemers toepasbaar is. Ten tweede dat er al een aantal crowdfunding startups is die zich met name richten op de financiering van startups, en ten derde dat crowdfunding als alternatief voor financiering door banken wordt gezien. Vandaag een stukje over hoe ik daar tegenaan kijk.
Crowdfunding voor (sociaal) ondernemers & startups
Crowdfunding is zeker breder toepasbaar dan alleen voor sociaal ondernemers. De aanleiding om mijn oude idee weer af te stoffen was echter een gesprek over de problemen van sociaal ondernemers om aan kapitaal voor hun bedrijf te komen. Vandaar de focus in mijn vorige bericht, ik ben het er echter volledig mee eens dat het concept breder toepasbaar is. Bijvoorbeeld voor startups, al moet ik eerlijk zeggen dat ik vooral andere soorten investeringen op het oog had voor crowdfunding (maar da’s beroepsdeformatie 😉
Crowdfunding als aanvulling op banken
Wanneer je crowdfunding neerzet als alternatief voor banken mis je volgens mij een kans op synergie tussen banken en crowdfunding platforms. Uit gesprekken met de CEO’s van MyC4, ondernemers en huidige financiers (banken etc.) krijg ik de indruk dat banken bepaalde investeringen te riskant vinden (overigens is mijn indruk niet meer dan anekdotisch). Denk bijvoorbeeld aan investeringen in zeer technische ontwikkelingen, de marktintroductie van nieuwe producten of diensten, of het financieren van startups. Een groot deel van de investering willen banken best doen, maar de laatste 20% a 30% moet anders gefinancierd worden.
De bedragen waar het omgaat zijn te klein voor de bank om een bankenconsortium te vormen om het risico te spreiden, zoals dat gebeurt bij grote investeringen. De transactiekosten van een bankenconsortium zijn simpelweg te hoog. Hier kan een crowdfunding platform uitkomst bieden.
Banken zijn van oudsher sterk in risicomanagement en het beoordelen van businessplannen. Banken werken echter grotendeels met spaargeld, waardoor de mate waarin ze risico kunnen lopen beperkt is. De klant is tenslotte een bepaalde rente beloofd. Die rente moet betaald worden, ongeacht de vraag of de investeringen die de bank met het spaargeld doet renderen. Om banken daarin tegemoet te komen zijn er onder voorwaarden allerlei borgstellingen vanuit de overheid beschikbaar gericht op financiering van MKB-bedrijven. Dan nog kan het risico voor de bank echter te groot zijn.
Een oplossing daarvoor kan zijn om samen te werken met een crowdfunding platform. Daarop ‘verkoopt’ de bank een deel van de lening door aan andere investeerders. Feitelijk vormt de bank op deze manier een soort van bankenconsortium om het risico te spreiden, alleen zorgt de inzet van internettechnologie tot veel lagere transactiekosten. Door het veilingsysteem te hanteren dat ik in mijn eerdere post beschreef kan de rente voor de ondernemer zelfs nog lager uitvallen ook. Wat in het voordeel is van de ondernemer.
De bank zorgt voor de administratieve afhandeling van de lening richting de ondernemer en betaald de rente en aflossing aan het crowdfunding platform. Dit platform verzorgt de terugbetaling aan de investeerders op het platform.
Zowel de bank als het crowdfunding platform kunnen een vergoeding vragen voor het bemiddelen bij de lening, met mijn ervaring met MyC4 in het achterhoofd zouden deze partijen pas een vergoeding moeten krijgen als de lening volledig is terugbetaald. Op die manier zijn de belangen van investeerders, bank en crowdfunding platform tot het eind toe gericht op terugbetaling.
