Tag: De Noord

Pampus klaar voor de winterstalling

Krispijn BeekPlaats een reactie

Vandaag ben ik vroeg vertrokken richting Friesland om De Noord klaar te maken voor de winter. Zo’n dagje klussen met het gegak van vertrekkende ganzen boven je hoofd maakt wel een beetje weemoedig.

Het belangrijkste is dat de pampus na een halve dag werken klaar is voor de winterstalling. De mast is weer plat, de stagen zijn schoon en droog gemaakt, de zeilen zijn netjes opgeborgen en de boot is netjes afgedekt.

De boot moet alleen nog uit het water en in de winterstalling. Daar is het vandaag niet van gekomen, maar dat maakt Piet Haarsma volgende week in orde.

Nu nog een radiator op de slaapkamer en de zolder en dan zijn we helemaal klaar voor de winter.

De Noord: 70 jaar jong en weer zeilklaar :-) En klaar voor de verkoop :-(

Krispijn BeekPlaats een reactie

Afgelopen weekend heb ik De Noord (mijn pampus) eindelijk zeilklaar gekregen. Een houten boot kost behoorlijk wat tijd aan onderhoud, dus ik sinds de geboorte van onze dochter is het ieder jaar weer puzzelen naar tijd om de pampus vaarklaar te krijgen en er mee te varen. Voor dit jaar is het allemaal weer gelukt. De boot ligt in het water, is dicht getrokken en is zeilklaar. Klaar voor z´n 70ste seizoen en hij zeilt nog als een zonnetje. Als het weer mee werkt gaan we komend weekend zeilen in Friesland, ik heb er nu al zin in. In ieder geval ligt de pampus weer veilig in het water bij Jachtwerf Haarsma.

UntitledUntitledUntitled
700Untitled

Meer foto’s vind je hier.

Voor wie geïnteresseerd is in de pampus, neem contact op via het contactformulier.

Afscheid van De Noord…

Krispijn BeekPlaats een reactie

Voorjaar 2004 heb ik De Noord, de zeilboot van mijn opa, overgenomen. De Noord is een pampus met wedstrijdnummer 166. De staat van de boot liet toen zacht gezegd nogal te wensen over. Mijn opa was toen al aardig op leeftijd en leek ook niet van plan om de boot ooit weg te doen.

Op de vraag wat er met de boot ging gebeuren na zijn dood of als hij te oud zou zijn om er mee te kunnen varen was het antwoord steevast dat hij met boot en al naar de kelder zou gaan of erin begraven wilde worden.

Voorjaar 2004 was het toch zover en kreeg ik de boot van mijn opa. Dat voorjaar heb ik samen met vrienden de eerste reparatiewerkzaamheden gedaan in Rotterdam. In juli was de boot klaar om te water te gaan. In augustus 2004 hebben ouders van vrienden uit Wageningen De Noord naar Friesland gereden voor het jaarlijks weekje zeilen vanuit de Drijfveer, Akkrum.

Toen al was duidelijk dat de boot een veel grotere onderhoudsbeurt nodig zou hebben. De eigenaren van Drijfveer/Tusken de Marren brachten me in contact met Piet Haarsma die in de winter van 2004-2005 een behoorlijke klus heeft gehad aan de restauratie. Nieuwe kielbalk, nieuwe kiel en nieuwe bodemdelen, beschreven in 17 delen op dit weblog bij onderhoud. Zelf heb ik samen met vrienden en familie de hele boot kaalgeschuurd en opnieuw in de lak gezet. Ook opa heeft (toen 90 lentes jong) nog een dag mee staan lakken en heeft ’s winter thuis alle kastjes geschuurd en gelakt, waarna we ze er weer ingebouwd hebben. Financieel was de restauratie niet mogelijk geweest zonder ondersteuning van mijn familie.

Bijna alle vakantiedagen zijn dat jaar in het onderhoud van De Noord gaan zitten. Rond juni 2005 kon de boot eindelijk te water. Waarna nog een overgetelijke dag zeilen met mijn opa over het Sneekermeer volgde.

De Noord was al sinds 1947/1948 van mijn opa, die er bijna ieder jaar mee op vakantie ging vanuit Rotterdam naar Friesland. Sinds eind jaren tachtig was hij echter niet meer met De Noord in Friesland geweest.

De toekomst

Mijn opa is inmiddels al weer ruim een jaar overleden en De Noord is tijdens z’n leven in de familie gebleven. Inmiddels is me echter wel duidelijk geworden dat ik de kennis en kunde mis om De Noord in goede conditie te houden. Ook de tijd voor het onderhoud van een klassieke houten zeilboot ontbreekt.

Daarom is met pijn in het hart en na veel wikken en wegen de keuze gevallen om De Noord weg te doen en aan te bieden op de site van de pampusclub. Hopelijk vind ik een liefhebber die tijd & liefde er in wil investeren. Dat geeft mij de gemoedsrust dat de boot in goede handen is bij een liefhebber, zoals opa het gewild zou hebben. De nieuwe eigenaar krijgt in ieder geval een spectaculair varende zeilboot…

De Noord gaat schuin

Weekendje rust gezocht

Krispijn BeekPlaats een reactie

Donderdag Spiel, vrijdag de boot naar de winterstalling. Kortom het zeilseizoen ziet er weer op. De Noord ligt weer in de winterstalling in Friesland. Het was vrijdag wel een lange dag. Zeven uur ’s ochtends ging de wekker.

Om half negen stond ik bij de trailerverhuurder. Prima trailer weer, maar hoop gezeur met het aankoppelen van de trekhaak. Bljift een raar systeem dat ie er af en op kan. Maar uiteindelijk wel gelukt. Daarna snel door naar WSC Vlietland. Dektent eraf gehaald, boot overgepeddeld naar de kraan. Mast gestreken, verstagingen van de mast af, mast gestreken, bootje eruit en gereed maken voor dik 150 kilometer vervoer over de weg. Dat duurt toch altijd langer dan je denkt. Uiteindelijk was ik half twaalf klaar voor vertrek en om zeven uur ’s avonds weer thuis.

Vrijdagavond optreden van De Klojos in de Peppel in Zeist. Helaas kwam ik daar aan op het moment dat ze stopte met spelen, strakke timing 😦 Zaterdag landelijke werkgroependag bij GroenLinks in Utrecht. Zondag rust. Volgend weekend wil ik niks, helemaal niks.

Zeilen in de pampus

Krispijn BeekPlaats een reactie

Het weer is deze zomer helaas niet zo mooi geweest als gehoopt, maar desondanks heb ik zeker al een aantal keren heerlijk gezeild in de pampus. Vanmiddag een vrije middag genomen en heerlijk in mijn uppie op het water gezeten. Nauwelijks een ziel te bekennen op de plas, behalve dan een paar sloepjes en twee surfers. De zon scheen niet (zoals op de foto van Regis onder), maar het woei goed. De Noord hield zich prima. Stag en gangboord gingen het water in, maar de boot blijft goed bestuurbaar. Dat blijft toch het meest wonderlijke, dat de boot zo snel en fel blijft reageren op het roer.

De Noord gaat schuin

Afvaren en aanleggen in je eentje blijft spannend. Probleem is dat de boot een factor 15 zwaarder is dan ik, dus afremmen gaat niet zo heel erg makkelijk en met hout kan je het maar één keer fout doen… Vooral het aanleggen was vandaag wat geklooi. De wind begon behoorlijk aan te trekken en ik moest voor de wind de haven in. Buiten de haven heb ik het grootzeil gestreken, dat ging niet zo makkelijk omdat de boot niet in de wind wilde blijven liggen. Met druk op het grootzeil is het echter godsonmogelijk om het zeil te strijken. Met een beetje geklooi lukte het uiteindelijk, vervolgens op de fok naar de opening van de haven gevaren. Fok gestreken en uitgedreven naar de ligplaats. Gelukkig heb ik daar een stootkussen op het steiger gebonden, want ook zonder zeilen zat de vaart er nog goed in.

Ik ben er nu wel achter waarom er soms een beetje water in de boot staat, de doorloop onder de vlonders door zat namelijk tussen het voorste en achterste deel verstopt. Dat is nu ook verholpen. Nu maar hopen op mooi weer met Lowlands, dan kan ik lekker zeilen 🙂

Koninginnedag = spierpijn

Krispijn BeekPlaats een reactie

Gisteren was het heerlijk weer, maar erg veel zin om rond te sjouwen op de vrijmarkt in Den Haag of Voorburg had ik niet. Met zoveel wind leek zeilen veel aantrekkelijker. Dat heb ik dan ook gedaan. Nadeel van de eerste dag met veel wind is drievoudig met een houten boot:

  • Veel hozen: tot twee keer toe aangelegd om te hozen omdat de vlonders begonnen te drijven. Als het goed is betekend dat wel dat De Noord de volgende keer veel minder water maakt. Maar ja een houten boot hoort te werken, tenzij je ‘m plastificeert met meercomponentenlak…
  • Spierpijn: als je scheef gaat kom je er achter dat je bij zeilen spieren gebruikt die je nooit nodig hebt…
  • Lompe acties: Afvaren gaat nog niet zo soepel, zeker niet als de manouvreerruimte beperkt is. Voor een vol terras parkeerde ik de pampus dan ook voor de wind in de top van een boom. Gelukkig won de mast het van de takken en kwamen we met de schrik en wat gewiebel met de peddel vrij. Maar ik vind toch dat ik wat bomen moet gaan planten om de gebroken takken te compenseren.

Al met al zeker een geslaagde dag, waarvan een passerende collega nog 2 foto’s heeft gemaakt. Ik denk wel dat mijn vriendin niet de enige is die zeilles nodig heeft. Een herhalingles subtiel afvaren na de vakantie kan voor mij ook geen kwaad 😉

Afscheid & weerzien in het paasweekend

Krispijn BeekPlaats een reactie

Ondanks het heerlijke weer is dit een paasweekend waar ik dubbele gevoelens aan over hou. Zaterdag begon goed met het weerzien van mijn zeilboot. Ik heb deze opgehaald en vanuit Friesland naar Vlietland verplaatst. Het verlaten van Friesland gaat me aan het hart, vooral het weggaan bij Tusken de Marren en het vertrek bij m’n vaste onderhoudsman Piet Haarsma.

Boot in de takels Wachten bij VlietlandIk huur al jaren met veel plezier boten en ligplaatsen Tusken de Marren, maar de reistijd vanuit Voorburg naar Friesland werd toch echt te gortig. Afgelopen zaterdag heb ik samen met een vriend de boot in Friesland opgehaald. Eerst hebben we de boot nog in de anti-fowling gezet, daarna op de trailer en richting Vlietland net ten zuiden van Leiden.

Boot in de liftBoot te water II

Bij Vlietland werden we warm onthaald door de havenmeester en hing De Noord binnen een uur in de botenlift om een nachtje water te maken en dicht te trekken. Zondag viel de hoeveelheid water in de boot heel erg mee. Na het hozen hebben we de mast erop gezet en de boot zeilklaar gemaakt. Vervolgens hebben we nog een uurtje gezeild in de avondzon, want echt vroege vogels hadden we ons niet betoond op paaszondag.

Vandaag begon door te dringen dat ons zaterdag een bijzonder persoon ontvallen was. Toch zijn we vanmorgen voor het paasontbijt naar m’n zus gegaan. Daarna zijn we met de halve familie en met opa en oma naar Vlietland gereden om de boot te zien. Opa was blij De Noord weer te zien, met een biertje en een bittergarnituurtje had hij het duidelijk naar z’n zin bij Paviljoen Vlietland. Hij wilde ons nog weg zien zeilen.

Vanavond aan de telefoon bleek dat hij nog steeds scherp oplet, hij had gezien dat we het grootzeil niet in één keer omhoog hadden gekregen. Dat klopte, want ik had een foutje gemaakt. Dat was te herstellen zonder te strijken, maar de onderbreking was lang genoeg om zichtbaar te zijn voor hem. Ook bleek dat het weg zien zeilen van De Noord hem niet onberoerd liet. Aan de ene kant was hij trots dat de boot er zo goed uitziet en nog steeds goed vaart (ondanks het ontbreken van het windvaantje), aan de andere kant stak het hem dat De Noord, 166, de pampus waar hij 56 jaar eigenaar is geweest, zonder hem wegvoer.

Gelukkig staat nu wel de afspraak dat we nog een keer gaan zeilen als het wat warmer is. Ik hoop dat dat snel lukt.

Voorjaar in de bol

Krispijn BeekPlaats een reactie

Vandaag eindelijk weer ‘ns een fors stuk gefietst, niet de kippe(n)eindjes die ik dagelijks naar m’n werk op en neer moet, maar ruim 30 kilometer op en neer naar Rotterdam. Waarbij de uitdaging was om de A12 en Zoetermeer te ontlopen en toch bij de Rottermeren uit te komen. Ikkan je vertellen: dat valt niet mee. Er zijn voldoende mooie stukjes over, maar om een route te vinden waarbij je snelweg, kassen en grote steden ontloopt is lastig. De fietstocht duurde dan ook wat langer dan verwacht, maar dat was zeker de moeite waard.

Er staat al weer voldoende in bloei en het wordt tijd voor ’t terras. Heen zijn we via Nootdorp en Pijnacker naar Bleiswijk gefietst (rondje Zoetermeer vonden we iets te ambitieus voor vandaag). Daarna via de Rottemeren naar Rotterdam.

Op de terugweg via de Ackerdijkse Plassen en de Delftse Hout terug naar Nootdorp, daar koffie in de zon op ’t terras (benen waren al zo loom, dat witbier iets te gevaarlijk leek 😉 Bij thuiskomst bedachten we ons dat we natuurlijk best mooie foto’s hadden kunnen maken onderweg… Leermomentje voor de volgende keer zullen we maar zeggen.

Binnenkort een moment vinden om de boot op te halen. Eerlijk gezegd heb ik niet zo veel zin om er weer een maand aan de gaan schuren en lakken in Friesland, dus denk dat ik dat naar wat later dit jaar schuif als ie hier al ligt. Tussendoor nog even een week of twee het water uithalen om aan de boot te werken. Voordeel is dat er eerder gevaren kan worden, nadeel is dan wel dat ie al nat is als ik aan de slag ga. Maar ja, zoals de grote Cruijf al zei: elk voordeel heb z’n nadeel 😉