Ooit was loonmatiging het toverwoord tegen de economische crisis, nu is het de huidige crisis bestrijden met de middelen van de vorige. Wat werkt in een kleine open economie, werkt niet per se in een kleine economie die onderdeel is van een groter gesloten geheel
Over hoe de loonmatiging is doorgeschoten, de economie verzwakt, en de lonen moeten, én kunnen stijgen
Nederland heeft een inmiddels 30-jaar oude traditie van loonmatiging als antwoord op economisch mindere tijden. Ook nu roepen veel partijen op tot loonmatiging, sommigen alleen bij ambtenaren en de gesubsidieerde sector, terwijl Bernard Wientjes namens VNO pleit voor een loonstop voor de hele economie. Ambtenaren, politie, ze staan al enkele jaren op nul, en het kabinet wil dat nog 4 jaar lang volhouden. Loonmatiging was begin jaren 80 het perfecte recept, maar is nu juist contraproductief, loonsverhogingen zijn in de huidige situatie juist de uitweg uit de crisis. De loonmatiging doet in toenemende mate schade aan de Nederlandse economie.
Begin jaren 80 was de inflatie hoog. De oliecrisis, en het beleid om de lonen automatisch aan de inflatie aan te passen hadden het concurrerend vermogen van het bedrijfsleven zwaar negatief aangetast. De arbeidsinkomensquote stond boven de 85% en…
View original post 1.372 woorden meer
Geef een reactie