Enduring Love (2004) van Roger Michell begint met een stel (Joe & Claire) dat rustig zit te picknicken in een weiland in de bergen. Twee tellen later gaat de film los, wanneer er een luchtballon het veld over gedreven komt. De ballonvaarder hangt aan een touw buiten de ballon, terwijl de enige andere passagier te bang is om uit de ballon te springen.
Joe (Daniel Craig) en drie andere mannen proberen de ballon aan de grond te krijgen, maar de passagier en de wind werken niet mee. De ballon gaat weer de lucht in, op een na weten de mannen de ballon los te laten en veilig op de grond te landen. Een van de mannen blijft echter hangen en stort van grote hoogte neer. De man overleeft het niet. Joe gaat samen met een van de andere mannen (Jed (Rhys Ifans)) op zoek naar de neergestortte man.
Op een etentje bij vrienden vertelt Joe wat de psychische impact van het incident is geweest. Maar helaas voor Joe blijft het hier niet bij. Jed blijkt namelijk een connectie gevoeld te hebben met Joe en wil hem niet met rust laten.
Jed blijkt al snel een vreemde vogel, maar wat hij precies wil werd me in eerste instantie niet echt duidelijk. De gesprekken tussen hem en Joe blijven oppervlakkig, ook omdat Joe zich geen houding weet te geven wanneer Jed onverwacht opduikt. Ook Claire (Samantha Morton) weet zich geen raad met Joe reactie op Jed en het incident.
De film kwam op mij wat hoekig over, het verhaal is niet altijd even gemakkelijk gefilmd. Er zit in het camerawerk wel veel afwisseling. Variërend van langzame, geluidloze shots (bijna poëzie) tot schokkerig zwiepen met de camera, met veel herrie op de geluidsband. Er zitten een aantal originele shots in. Persoonlijk vond ik vooral de scene waarin Joe wegrijdt in z’n auto en er van onderaf gefilmd wordt met de focus op de versnellingspook erg mooi.
Wat mij betreft is deze film zeker de moeite waard.
Krispy's Blog 
Plaats een reactie