Krispy's Blog

Het zeilen zit er helaas weer op voor dit jaar. Afgelopen weekend (1 t/m 3 oktober) voor de laatste keer van het jaar gezeild. Van de zeven mensen die mee zouden gaan, vielen er uiteindelijk weer twee af (het begint een gewoonte te worden). Gelukkig hadden we dit keer voldoende ervaren mensen mee om met twee boten onderweg te kunnen gaan. Drie op de huurvalk van De Drijfveer en twee op De Noord.

Vrijdag hebben we bij aankomst meteen beide boten vertrekklaar gemaakt. Met een gehuurde motor van De Drijfveer, want de Seagull heb ik voor dit seizoen opgegeven. Hij zit weer in elkaar, maar met de hoeveelheid wind die voorspelt werd en de kans op slecht weer leek huren van een motor verstandiger. Het was even spannend of alles in de pampus zou passen, aangezien we het dekzeil dit keer ook mee wilde hebben. Met wat passen en meten lukte het echter prima. Met het dekzeil en de benzine achterin, en de scheepsinventaris en persoonlijke spullen in het vooronder. De boot lag wel dieper dan normaal, wat vooral aan de achterkant extra naar binnen sijpelend water tot gevolg had. De gehuurde motor was toch wat zwaarder dan de Seagull.

Vrijdagavond zijn we na het eten vanaf Akkrum naar de Terkaplesterpoelen gezeild. In de schemering kwamen we aan bij de afgesproken overnachtingsplaats, maar helaas was de steiger weg. Een stel geiten en een berg hout was alles wat aan aan het idyllische plekje van het voorjaar herinnerde. Dus op naar een ander plekje tussen het Terhornster diep en de Terkaplesterpoelen. Vanaf daar gebeld naar de huurvalk, die nog onderweg was. ’s Avonds rustig biertjes in de pampus gedronken en rustig geslapen.

Zaterdag waren we allemaal weer vroeg wakker en aan de koffie. Waarna de race naar het Starteiland op het Sneekermeer kon beginnen (koffie en een peuk doen nu eenmaal wonderen met de doorstroming van het menselijk maag-darmkanaal…). Met een straffe noordwester zijn we zeilend onder de Heerenzijlbrug door gegaan richting It Foarunder op het Starteiland. Op het Sneekermeer kreeg De Noord de smaak te pakken, op één oor schoot ze aan de wind, dansend op de golven richting het starteiland. Daar hebben we gezamelijk koffie gedronken en de toiletten vervuild.

Vanaf het Starteiland zijn we richting Ter Herne gegaan om een fles Berenburg te scoren als verjaardagskado. De sluis van het PM-kanaal was wel heel erg op gijpkoers. Op het laatste moment besloten we het er niet op te wagen, en voor de zekerheid het grootzeil te laten zakken en op fok en motor door de sluis te gaan. Aan lager wal (vlak bij het surf en zwemstrandje van Terherne) ging het water behoorlijk te keer. Terwijl de boot in de wind draaide en Eef het grootzeil liet zakken, deed ik een poging om de motor in het water te krijgen. In de wind deinde de boot dusdanig dat het achterdek onder water stroomde, en het lukte dan ook niet goed om de motor te vergrendelen. Ook het zeil wilde niet naar beneden (weer een reden om de rails te vervangen), en de boot draaide weer naar een hoog aan de windse koers, dat was glijden op het achterdek… en met m’n voet het roer weer om proberen te gooien om De Noord weer in de wind te krijgen. Uiteindelijk lukte het, we wonnen weliswaar geen schoonheidsprijs met onze actie. Maar het resultaat was dat we het grootzeil net op tijd naar beneden hadden om op de fok langs de ondiepte weg te kunnen komen richting de sluis naar Ter Herne. Om er vervolgens in Ter Herne achter te komen dat er geen slijter in het dorp zit…

Vanaf Tern Herne zijn we terug gegaan richting het Sneekermeer. Net na de sluis hebben we de zeilen weer gehesen en zijn we hoog aan de wind gaan proberen om van lager wal weg te komen. Dat was een tamelijk spectaculair stukje zeilen, gangboord non-stop onder water en boegwater dat spetterde tot op het achterdek. Op zo’n moment ben je blij dat je in de zomer bij 30 graden celsius een zeilpak hebt staan passen en toen besloten hebt om het te kopen ook. Het enige spijtige was dat het water de hele tijd precies m’n schoenen in wist te plonzen. Bij de Lytse Griene aangekomen toch maar besloten om op de Goingarijpsterpoelen wat rustiger vaarwater op te zoeken en via de Sijbesloot naar het Sneekermeer terug te keren. De tweede boot was ons hiermee wel uit het zicht verloren, maar ach eindstation Sneek, dus we zouden elkaar wel weer tegenkomen. Tot een uur of vier/vijf hebben we rondgevaren op het Sneekermeer en de Goingarijpsterpoelen, niet meer echt aan de lage wal, maar voor het starteiland en op de Joustervaart was het spectaculair genoeg zonder te kunnen reven.

Aan het eind van de middag zijn we over de Houkesloot naar Sneek gegaan. Dat ging ook als een speer, de sloot was krap aan bezeilbaar. En tegen de tijd dat ik ter hoogte van het viaduct bijna een slag moest gaan maken kreeg ik gelukkig ook nog de mogelijkheid om, zoals altijd, het conflict op te zoeken met een eierhoofd, die niet kan varen. Met een ondiepte op de stuurboordwal in aantocht en een vlagerige wind, wilde een kajuitbootje perse op de motor aan stuurboordzijde voorbijlopen. Na de opvarende te hebben gewaarschuwd dat ik weinig manouvreerruimte had, doordat er meer boten aan het inhalen waren, bleef de schipper erbij dat hij langs rechts ging inhalen. Bij de eerste de beste vlaag ging ik scheef genoeg om met mijn mast ruimschoots zijn doorvaarruimte te blokkeren, wat weer commentaar opleverde van zijn zijde. Voordat het echt schelden als vanouds werd, loste het probleem zich gelukkig vanzelf op. Ik voer op voldoende afstand van de kant om de ondiepte te ontwijken, hij niet 🙂

In Sneek hebben we bij de Sneeker Jachthaven overnacht, de havenmeester stelde ons voor de uitdaging om beide boten in een box te krijgen in ruil voor korting. Als goede Hollanders hebben we die uitdaging uiteraard aangenomen en gehaald. Resultaat een matsprijsje voor de overnachting. ’s Avonds hebben we dat dan maar gevierd door uit eten te gaan. Het aanbod van de havenmeester dat we voor € 50 de restanten van een houten platbodempje mochten overnemen, hebben we maar afgeslagen.

Zondag is de valk begonnen met een dubbel rif richting Sneekermeer, voor de pampus werd gekozen om op enkel de fok richting het Sneekermeer te gaan en vanaf daar verder te kijken. Na een kop koffie op het Starteiland zijn we met De Noord op de fok richting de Heerenzijlbrug gegaan om nog een laatste dag lekker rond te scheuren over de Terkaplesterpoelen. Aan het eind van de dag zijn we via het Akkrumerrak, Het Deel en de Meinesloot terug gegaan richting Tusken de Marren.

Daar zijn we nog een uurtje bezig geweest met het winterklaar maken van de zeilboot. Alles moets immers weer mee. Zwemvesten, kookspullen, drijfzakken, tuigage en alle lossen houten delen. De kastjes zitten er nog wel in, net als de voor en achtervlonders. De rest van de spullen zijn echter allemaal mee gegaan richting Wageningen, inclusief de Seagull. Nu rest er nog een dag varen van Akkrum richting Heerenveen om De Noord af te leveren voor de grote winterbeurt.

Al met al een geweldig mooi weekend om het eerste seizoen zeilen mee af te sluiten. Het eerste seizoen zit er dan wel op, maar volgend jaar weer nieuwe ronden, nieuwe kansen. Nu eerst weer een paar maanden schuren, krabben en lakken.