Mijn eerste film van het Filmfestival Rotterdam was gisteren Beatiful Crazy (2009). Een uitverkochte zaal en betoverend mooi camerawerk:
Een uitbundige film met een fladderend verhaal en drie fladderende jonge mooie meisjes. Spectaculair gemonteerd en met een spectaculaire cameravoering van de Nederlandse Leonard Retel Helmrich. Een film zo speels, maar ook dramatisch, als de liefde van een zeventienjarige. Leuk en onstuimig.
Het camerawerk en de montage waren zeker heel erg mooi gedaan. Jammer alleen dat het verhaal zelf niet opschoot in z’n ontwikkeling. Daarnaast bleef de film naar mijn mening hangen in trucjes. Erg jammer, want het mooie camerawerk en de muziek waren beter tot hun recht gekomen als het verhaal ook nog wat hadden voorgesteld.
Al met al een matige start van het festival. Dat geeft niet, want ik laat me rustig verrassen en de pareltjes komen vanzelf een keer voorbij. De tijd dat ik ging puzzelen welke van de 700 films ik perse wil zien is voorbij. Ik laat het festival lekker over me heen komen.
Krispy's Blog 
Plaats een reactie