Al een paar jaar roepen tegenstanders van de energietransitie dat Duitsland ondanks hun Energiewende een renaissance van kolencentrales doormaakt. In dat kader is het op z’n minst opmerkelijk te noemen dat Duitse vakbonden hebben voorgesteld om de bestaande steenkoolcentrales onder te brengen in een ‘nationaal bedrijf’, naar het voorbeeld van de steenkoolmijnen, en dat een woordvoerder van E.On het een ‘interessant idee’ vindt. Volgens sommige commentaren is zo’n nationaal bedrijf te beschouwen als een bad bank voor steenkoolcentrales.
Het voorstel is wat minder gek als je kijkt naar het capaciteitsgebruik van de verschillende energiebronnen, die bij elkaar de omgekeerde merit order vormen. Hoe hoger in de afbeelding hoe eerder er stroom van dit type centrales betrokken wordt en hoe lager dus de marginale kosten per kWh geproduceerde elektriciteit zijn:
Boven aan in de grafiek staan kerncentrales, die bijna altijd op volle capaciteit draaien. Soms vallen ze terug tot 80%, dat gebeurt op dagen dat de day ahead prices op de groothandelsmarkt voor elektriciteit negatief zijn. Wat betekent dat de exploitanten van kerncentrales hun klanten liever betalen dan de productie verder terug te schroeven. Dat maakt meteen duidelijk dat kerncentrales slecht regelbaar zijn.
Onder de kerncentrales komen kolencentrales, maar er is een groot verschil tussen bruinkool en steenkool. Bruinkool draait meestal op (bijna) volle capaciteit en daalt soms tot ongeveer 60 procent. De capaciteitsfactor van steenkoolcentrales daarentegen daalt met regelmaat, soms zelfs tot slechts 10%. Gascentrales bevinden zich duidelijk in de hoek waar de hardste klappen vallen, zoals ook blijkt uit het aantal aanvragen om gascentrales te sluiten. Het aantal vollasturen van gascentrales is volgens BDEW gedaald van 3400 in 2010 naar 2640 in 2012 (cijfers 2013 nog niet bekend).
Hoewel zichtbaar is dat steenkoolcentrales nog steeds op behoorlijke capaciteitsfactoren draaien is in de grafiek ook duidelijk te zien dat ze het volgende type centrale zijn dat door de lage marginale kosten van duurzame energie de markt uitgedrukt gaat worden. In 2022 ontstaat door de sluiting van kerncentrales weer ruimte aan de bovenkant van de grafiek. Het is echter zeer de vraag of deze ruimte door steenkolen gevuld gaat worden. Met het verlagen van het aantal gascentrales in de elektriciteitsmix blijven kolencentrales ook na 2022 onder druk staan van hernieuwbare energie. In dat licht is het voorstel voor een bad bank voor steenkoolcentrales zo vreemd nog niet.
Nu maar hopen voor de energiereuzen dat hun gloednieuwe steenkoolcentrales in Nederland niet tot de toekomstige bezittingen van de bad bank gaan behoren…
Dit bericht is eerder gepubliceerd op Sargasso.
Krispy's Blog 
Geef een reactie