De periode 2015-2019 is volgens wetenschappers de warmste periode ooit gemeten met een temperatuur 1,1 graden Celsius boven pre-industrieel niveau. De hoeveelheid ijs neemt ook nog steeds af, de zeespiegel stijgt, oceanen verzuren en de concentratie van belangrijke broeikasgassen als koolstofdioxide (CO2), methaan (CH4) en lachgas (N2O) bevind zich op record hoogte voor de periode met menselijke beschaving. Het rapport United in Science is het product van een samenwerking tussen verscheidene belangrijke wetenschappelijke instituten zoals de Wereld Meteorologische Organisatie en het klimaatpanel IPCC. In het rapport stellen de wetenschappers ook dat de wereld nog steeds te weinig doet om klimaatverandering en de gevolgen ervan tegen te gaan. Het rapport United in Science is gisteravond aan de vooravond van de VN-klimaattop in New Yorkgepubliceerd. De hoop en verwachting is dat landen hier hun inzet om de doelstellingen van het klimaatakkoord van Parijs te halen zullen verhogen. De afgelopen dagen gingen wereldwijd al miljoenen jongerende straat op om daartoe op te roepen. Deze acties gaan door tot en met vrijdag.
Belangrijkste punten uit United in Science
Dat de afgelopen 5 jaar de warmte periode is kan geen verrassing zijn voor degene die de maandelijkse update van de wereldtemperatuur van Steeph op Sargasso volgen. Dat het ijs op de polen smelt kan ook weinigen ontgaan. De minimale hoeveelheid ijs in de zomer is in de periode 19792-2018 met ongeveer 12% per decennium geslonken. De vier laagste hoeveelheden winterijs traden op in de periode 2015-2019, in deze periode verloren gletsjers recordhoeveelheden ijs. Op de zuidpool is het verlies aan ijs verzesvoudigd tussen 1979 en 2017.
De waargenomen stijging van de gemiddelde zeespiegel is toegenomen van 3,04 millimeter per jaar in de periode 1997-2006 naar ongeveer 4 millimeter per jaar in de periode 2007-2016. Dit komt door opwarming van de oceanen (daardoor zet water uit) en door het smelten van ijs op Groenland en West Antarctica. De verzuring van de oceaan is met 26% gestegen sinds het begin van het industriële tijdperk (voor 1750).
De niveau’s van de langjarige broeikasgassen koolstofdioxide (CO2)), methaan (CH4)) en lachgas (N2O) heeft nieuwe hoogtes bereikt. De laatste keer dat de aarde een concentratie van meer dan 400 ppm (parts per million) CO2 kende was 3-5 miljoen jaar geleden. De temperatuur lag toen 2-3°C hoger dan nu. Het ijs van Groenland en West Antarctica was gesmolten, net al een deel van Oost Antarctica. Hierdoor lag de zeespiegel 10-20 meter boven het huidige niveau.
In 2017 lag de wereldwijde gemiddelde concentratievan CO2 op 405,6 ppm, 146% boven het niveau van voor 1750. De concentratie CH4 lag op 1859 parts per billion (ppb), 257% boven het niveau van voor 1750. De concentratie van N2O was in 2017 329.9 ppb, 122% boven het pre-industriële niveau. De snelheid waarmee de CO2 concentratie stijgt neemt nog steeds toe. In de periode 1985-1995 steeg de concentratie met 1,42 ppm/jaar, in 2005-2015 was dit toegenomen tot 1,86 ppm/jaar.
De CO2 emissies zijn in 2018 met 2% gestegen naar een nieuw record van 37 miljard ton. Het VN rapport ziet nog steeds geen piek in de wereldwijde emissies, ook al stijgen de CO2 emissies inmiddels langzamer dan de wereldwijde economische groei. De huidige verwachting is dat de emissies in 2019 minstens net zo hoog worden als in 2018.
De wereldwijde energievoorziening wordt nog steeds gedomineerd door fossiele energie, ondanks een enorme groei in hernieuwbare energie in het laatste decennium. De jaarlijkse groei van het wereldwijde energieverbruik is groter dan de jaarlijkse groei van hernieuwbare energie. Wat betekent dat het gebruik van fossiele energie nog steeds groeit. Deze groei moet onmiddellijk stoppen aldus de opstellers van het rapport.
De werking van natuurlijke CO2 opslag, zoals vegetatie en oceanen, die ongeveer de helft van de uitstoot van menselijke activiteiten absorberen worden minder efficiënt. Dat vergroot de noodzaak om bodems te herstellen en nieuwe bossen aan te planten.
Emissions gap
In november komt het nieuwe UNEP Emissons Gap Rapport uit. Dit rapport vergelijkt de werkelijke emissies van broeikasgassen met het niveau waarop we zouden moeten zitten als we het meest kostenefficiënte pad om de doelstellingen uit het klimaatakkoord van Parijs willen volgen. Het verschil hiertussen is de ‘emissions gap’.
De UNEP verwacht niet dat de wereldwijde emissies voor 2030 zullen dalen. Uitgaande van de huidige toegezegde bijdragen van landen (Nationally Determined Contribution, NDC’s) is het gat in 2030 13 tot 15 Gigaton CO2e om de 2 graden doelstelling te halen. De huidige NDC’s verlagen de wereldwijde broeikasgasemissies tot 2030 met 6 GtCO2e in vergelijking met het huidige beleid. Deze ambitie moet grofweg verdrievoudigen voor de 2 graden doelstelling en vervijfvoudigen voor de 1,5 graden doelstelling. Met de huidige NDC’s komt de wereldwijde temperatuurstijging in 2100 op 2,9 tot 3,4 graden Celsius ten opzichte van de pre-industriële temperatuur.
Als de ambities uit de huidge NDC’s en de bijbehorende daden nu niet worden bijgesteld raakt de doelstelling om onder de 1,5 graden te blijven buiten beeld. Als de emissions gap niet wordt gedicht voor 2030 is het zeer waarschijnlijk dat ook de doelstelling om ruim onder (well-below) de 2 graden te blijven buiten bereik raakt. Een groot deel van het gat kan gedicht worden met bewezen beleid en technieken, zoals duurzame energie en herbebossing. Beleid en technieken die ook bij kunnen dragen aan andere sutainable development goals.
Klimaatverandering: sneller dan gedacht
Er is volgens de wetenschappers duidelijk en geconsolideerd bewijs dat menselijke invloed de dominante oorzaak van veranderingen op aarde, in een nieuw geologisch tijdperk, het antropoceen. De groeiende klimaatimpact vergroot het risico om kritische tipping points te passeren. Het gaat dan om punten die verrijkende, soms zelfs abrupte of onomkeerbare veranderingen op gang brengen. Er is een groeiend besef dat klimaatverandering sneller en harder toeslaat dan een decennium geleden werd gedacht.
PS vergeet niet uw favoriete ontkenner van klimaatwetenschap te nomineren voor de Gouden Hockeystick.
Dit bericht is geschreven voor en gepubliceerd op Sargasso.
Krispy's Blog 
Geef een reactie