Het weblog van Colin Beavan kende ik al heel wat jaar en ik heb er ook al een paar keer aandacht aan besteed. Het boek kende ik nog niet, gelukkig hebben mijn (oud-)collega’s bij EL&I daar een einde aan gemaakt. Inmiddels heb ik het boek ook gelezen en kan ik het iedereen van harte aanbevelen. Hoewel niet alle delen aan mij besteed waren, soms is het gewoonweg te zoetsappig Amerikaans.
Daar staat tegenover dat het mooi is om de ontdekkingstocht van een stadsbewoner naar een jaarlang leven met nul impact op het milieu te volgen. Het boek beschrijft de zoektocht van Colin Beavan met genoeg humor. Gedurende het jaar probeert Beavan samen met zijn vrouw en dochter in een aantal stappen naar nul impact te komen. Beavan begint met een poging om zonder afval te leven, maar geen afval betekent ook geen verpakkingen kopen. En dat is zo makkelijk nog niet in de grote stad… Aan de andere kant is het misschien wel makkelijker dan tegen je familie zeggen dat je niet langskomt, omdat je geen transportmiddelen wilt gebruiken die een negatieve milieuimpact hebben. Want de tweede stap is duurzaam transport. Als derde stap gaan Beavan en familie over op duurzaam voedsel, gecombineerd met duurzaam transport komt dat al snel neer op lokaal voedsel.
Stoppen met het kopen van nieuwe spullen valt mee, doordat er in de stad altijd wel wat te ruilen of repareren valt. De lastigste stap in een appartementencomplex in de stad is om zonder elektriciteit te leven. Zeker in de wintermaanden valt dat niet mee.
Al met al is het boek een aanrader. Al is het maar om je tot nadenken aan te zetten over de benodigde veranderingen in gedrag, cultuur en waardepatroon om te komen tot een minder negatieve impact op het milieu. In Nederland is vorig jaar ook een No Impact Man week georganiseerd. Op de site hiervan vind je een handleiding hoe je zelf een No Impact Week kunt organiseren. Dat staat bij mij nog op het verlanglijstje om te doen. Ik weet nu al: boodschappen doen zonder verpakkingen en duurzaam voedsel dat wordt niet makkelijk in Schiedam…
Krispy's Blog 
Geef een reactie