Vorig jaar september heeft Joseph Stiglitz (Nobelprijswinnaar en voormalig topeconoom bij de Wereldbank) een nieuw boek gepubliceerd: Making Globalization Work. Ik was het nog niet eerder tegengekomen, maar denk dat ik het toch maar ‘ns moet gaan bestellen. Stiglitz lanceert in het boek namelijk een interessante optie om de VS het Kyoto-protocol in te krijgen: de WTO.
Als ik zijn redenatie goed begrijp is zijn idee als volgt: Amerikaanse bedrijven hebben een concurrentievoordeel omdat de VS zich niet aan Kyoto afspraken hoeven te houden. Andere landen kunnen de WTO vragen dit als verborgen subsidie te bestempelen, zodat ze maatregelen mogen nemen om dit concurrentienadeel voor hun eigen industrie op te heffen. Volgens Stiglitz vormen de maatregelen van de VS tegen garnalen uit Thailand hierbij een precedent. De VS mocht deze matregelen van de WTO treffen, omdat de Thaise vangstmethode schadelijk was voor bedreigde schildpadsoorten.
D’r zitten nog wel een hoop juridische haken en ogen aan, omdat het maar de vraag is of bv. de EU kan aantonen dat het niet voldoen aan Kyoto een subsidie in juridische zin tot gevolg heeft. Een bijkomend probleem zal zijn om aan te tonen dat het beleid van de VS dat gericht is op technologische vooruitgang minder effectief is dan Kyoto.
Ondanks dat blijft het een leuke gedachte oefening om de WTO in te zetten voor duurzaamheid, terwijl globalisering vaak als opstakel wordt gezien.
Bron:
- Center for Global Development: Enewsletters: CGD Development Update: Siglitz Urges WTO Sanctions on U.S. for Global Warming, 3 okt. 2006
- Stiglitz Urges Tariffs on U.S. Exports to Cut Global Warming, Global Development, 29 sept. 2006
- CVDs on “hidden subsidies”, Trade Diversion, 1 okt. 2006
- Stiglitz & the Shrimp-Turtle case, Trade Diversion, 28 dec. 2005
- Why Stiglitz is Legally Wrong, International Economic Law and Policy Blog, okt 2006
Krispy's Blog 
Plaats een reactie