Elke mening telt, maar telt elke mening…
De provincie Zuid-Holland heeft in de regio Rotterdam 23 plekken aangegeven waar in totaal zestig windmolens moeten komen. In Schiedam staan twee turbines gepland op Vijfsluizen en bij de Nieuwe Waterwegstraat.
Het Schiedams Energie Collectief heeft voor beide locaties afspraken met de gemeente om de windmolens te mogen realiseren. De windmolen op Vijfsluizen is het verst gevorderd.
Lees verder op Schiedam24.
Dit bericht is eerder geplaatst op Energiek Schiedam.
OPINIE – Een grote zorg bij veilingen voor duurzame energie is dat de grote spelers mogelijk te laag bieden om toekomstige competitie af te schrikken. Zodra een klein aantal bedrijven de concurrentie heeft afgeschrokken kunnen ze de toekomstige prijzen verhogen. Het nieuws uit Abu Dhabi is daarom ontmoedigend. En het nieuws uit Nederland zou dat binnenkort ook wel eens kunnen zijn, zo stelt Craig Morris.
Tekst: Craig Morris. Vertaling: Krispijn Beek.
Vorige week berichtte de pers in de Verenigde Arabische Emiraten dat verschillende bedrijven zich teruggetrokken hebben uit de komende veiling van 350 MW zonne-energie. De bedrijven verwachten dat de opbrengsten van de veiling simpelweg te laag zullen zijn. De vorige veiling leverde een prijsrecord van 2,99 cent op. Talrijke analystenhebben geprobeerd deze prijs in perspectief te plaatsen. Naast specifieke lokale omstandigheden werd ook het risico op onderbieden bediscussieerd.
Het Italiaanse Enel is een van de bedrijven die zich teruggetrokken heeft uit de veiling in Abu Dhabi. Toch plaatste het bedrijf onlangs een winnend bod van 3,5 cent in Mexico. Het is duidelijk dat het bedrijf zeer concurrerend is, maar blijkbaar zijn de prijzen in Abu Dhabi zelfs voor de Italianen te laag worden.
De volgende dag maakte de Nederlandse staat de prijs in de veiling van twee offshore windenergie parken bekend: 7,27 cent per kilowatt-uur. Deze prestatie is geprezen als een doorbraak, wat het zeker is. Ter vergelijking: de oorspronkelijke kostenraming voor deze specifieke windmolenparken was ongeveer 12,4 cent, en de laagste prijs voor offshore wind was 10,3 cent in Denemarken.
Dong Energy plaatste het winnende bod in Nederland en kan ook achter het project in Denemarken zitten (update: het is Vattenfall, met dank voor de informatie aan Jasper Vis, de directeur van Dong Nederland). Vroeger was Dong een staatsbedrijf, maar Dong ging in juni publiek. Er waren al eerder berichten dat vooral het offshore deel van het bedrijf aantrekkelijk was voor investeerders.
Hoe komt Dong aan het geld voor dergelijke lage biedingen? VanGoldman Sachs:
[Dong] has used the capital from Goldman to become the clear global leader in developing and operating offshore wind farms as it won a series of projects in the UK and elsewhere.
Dus hier heb je het: de mensen die u de Griekse financiële crisis brachten, die beleggers bedrogen tijdens de financiële crisis van 2008, en waarvan de andere misbruiken de helft van de Wikipedia-pagina van het bedrijf vullen brengt u nu goedkope offshore windenergie. Graag gedaan.
Mogelijk zijn we getuige van consolidatie in de offshore windsector. De grote spelers zijn mogelijk bezig ervoor te zorgen dat de concurrentie te klein blijft om biedingen uit te brengen. Als dat zo is, zal het enkele jaren duren voordat we de resultaten daarvan zien, en gedurende die tijd krijgen neoliberale commentatoren ruim de tijd om de ongelooflijke lage prijzen te prijzen die bereikt worden door “niet-gesubsidieerde” duurzame energie.
(Craig Morris / @PPchef)
Craig Morris is Amerikaan van geboorte en woont sinds 1992 in Duitsland. In 2006 schreef hij het boek ‘Energy Switch’ en hij schrijft regelmatig over de Duitse energietransitie. Hij is editor van Renewables International, hoofdauteur van EnergyTransition.de en directeur van Petite Planète. Craig Morris is te vinden op Twitter als PPChef.
Dit artikel is eerder verschenen op Renewables International en met toestemming van de auteur vertaald voor Sargasso.
Eind mei zorgden stakingen voor een verlaging van de productie van kernenergie in Frankrijk. Toch legden een paar weken eerder, zonder stakingen, meer kerncentrales die de productie stil. Duitse en Europese hernieuwbare elektriciteit kunnen een van de redenen zijn geweest voor Frankrijk om zoveel kerncentrales in dat weekend stil te leggen. Gelet op de discussie die de vorige vertaling over kernenergie en energietransitie opleverde, leek het me goed om deze nieuwe analyse van Craig Morris ook te vertalen.
Tekst: Craig Morris. Vertaling: Krispijn Beek.
De kerncentrale Paluel 2 “ontsnapte maar net aan een catastrofe,” zoals Le Parisien het stelde, op 31 maart. (Photo by Bodoklecksel, modfied, CC BY-SA 3.0)
Het nieuws was wat lastig te begrijpen. Reuters meldde bijvoorbeeld dat de stakingen van de vakbond op 26 mei slechts ‘19 kerncentrales’ zouden treffen. Om preciezer te zijn, Frankrijk heeft 58 kernreactoren op 19 locaties. Het verschil tussen deze cijfers is belangrijk als we willen begrijpen wat het betekent dat negen reactoren die dag stilgelegd zijn vanwege de stakingen. Dat betekent dat minder dan een zesde van de reactoren geraakt werden door de stakingen en niet bijna de helft. Stakingen zijn relevant voor nucleaire veiligheid. Mark Hertsgaard schreef al in 1983 dat kerncentrales
Must be designed to sidestep labor-management antagonisms,
Aan de ander kant schroefde 33 van Frankrijks kernreactoren de productie op 26 mei terug of lagen zelfs helemaal stil. Toch was de situatie op donderdag 26 mei niet zo zwaar voor Franse kerncentrales als op zondag 15 mei, al kreeg die laatste dag veel minder aandacht. Op 26 mei zorgden de stakingen voor een daling van de elektriciteitsproductie van de Franse kerncentrales terug tot beneden de 40 GW (en kortstondig onder de 37 GW, zoals te zien is in de grafiek hieronder).
Op zondag 15 mei daarentegen daalde de productie van kernenergie tot onder de 28 GW, wat mogelijk een historisch dieptepunt is (het is in ieder geval het laagste productieniveau van dit jaar). Let ook op het verschil in tijdstip; het dieptepunt op 26 mei (een werkdag) ontstond in het midden van de nacht, als de vraag naar stroom laag is. Maar op zondag 15 mei lag het dieptepunt ‘s middags.
Er is een interessante correlatie tussen de waarschijnlijke recordproductie van duurzame elektriciteit in Duitsland om 3 uur ‘s middags op 15 mei. Zoals de grafiek hieronder laat zien produceerde wind- en zonne-energie op dat moment samen 35 GW – terwijl de vraag naar stroom slechts zo’n 10 GW hoger lag. Alle andere elektriciteitscentrales (waterkracht, biomassa, kolen, gas en kernenergie) verlaagden hun gezamenlijke elektriciteitsproductie tot 17 GW, waarvan meer dan de helft voor de export bestemd was.
Op 15 mei hebben 34 van de 58 kernreactoren in Frankrijk hun productie verlaagd of zelfs helemaal stilgelegd, een aantal dat mogelijk een historisch record is (als iemand ons kan helpen dat uit te vinden, laat dan a.u.b. een reactie achter). Acht van de 24 productieverlagingen waren ongepland.
Al deze 8 ongeplande gebeurtenissen in Frankrijk begonnen pas op 14 mei, de dag voor het nieuwe record aandeel duurzame energie in de Duitse stroomproductie. Maar duurzame energie zette zaterdag al behoorlijk wat druk op de overige Duitse energiecentrales, zoals de grafiek boven toont.
Frankrijk wordt omgeven door landen met een groot aandeel zon en wind, met uitzondering van Zwitserland. Het lijkt er dus op dat de piek in duurzame energieproductie in west Europa de Franse kerncentrales uit de elektriciteitsmix duwt. Als dat zo is, zullen we zien hoe flexibel de kerncentrales zijn. Mijn gok is dat Frankrijk het zich niet kan veroorloven om meer zon en windenergie te bouwen tenzij het kerncentrales gaat sluiten. Als omliggende landen doorgaan met het ontwikkelen van zon- en windenergie kan het resultaat zijn dat er meer storingen optreden in Frankrijks verouderende kerncentrales.
Sommige van de andere sluitingen vergen nadere bestudering. De kerncentrale Paluel 2 ontsnapte volgens Le Parisien (in Frans) op 31 maart maar net aan een catastrofe. Die dag viel een 465 ton zware stoomgenerator, die boven het betonnen bassin van de kerncentrale hing (de centrale was niet in bedrijf op dat moment), zo’n 22 meter omlaag. De val veroorzaakte een impact ‘vergelijkbaar met een aardbeving’ volgens de Franse krant. Het is onduidelijk of de reactor ooit nog opnieuw stroom gaat produceren.
Als Paluel 2 niet meer in gebruik genomen wordt is het in principe mogelijk dat Frankrijks oudste reactor, Fessenheim, niet gesloten hoeft te worden. De huidige afspraak is dat Fessenheim gesloten wordt zodat de nieuwe centrale in Flamanville opgestart kan worden. Alleen wordt Flamanville mogelijk nooit voltooid en Fessenheim draait ook niet zo goed. Block 1 werd in mei stilgelegd toen er een mogelijk lek werd ontdekt. In totaal had de reactor alleen al in mei 4 storingen en werd de reactor ook 2 dagen volledig stilgelegd voor gepland onderhoud.
Frankrijk heeft zoveel eieren in het nucleaire mandje gelegd dat het zich niet gemakkelijk van de techniek kan afkeren. En omdat teveel mensen die zich zorgen maken om CO2 emissies niet begrijpen dat kernenergie niet verenigbaar is met wind en zon, is het zomaar mogelijk dat Frankrijk gaat proberen die twee te integreren. Het resultaat zou een ongeluk kunnen zijn dat de publieke opinie in het land voor altijd verandert. Dat zou een hoge prijs zijn voor het inzicht dat de toekomst aan wind- en zonne-energie is – en dat deze niet verenigbaar zijn met kernenergie.
(Craig Morris / @PPchef)
Craig Morris is Amerikaan van geboorte en woont sinds 1992 in Duitsland. In 2006 schreef hij het boek ‘Energy Switch’ en hij schrijft regelmatig over de Duitse energietransitie. Hij is editor van Renewables International, hoofdauteur van EnergyTransition.de en directeur van Petite Planète en is te vinden op Twitter als PPChef.
Dit artikel is eerder verschenen op Energy Transition en door mij met toestemming van de auteur vertaald voor Sargasso.
Het is inmiddels ruim en breed april 2016. De hoogste tijd dus om de energierekening van 2015 tegen het licht te houden. Het jaarverbruik en onze variabele kosten heb ik al eerder geanalyseerd, nu dus tijd voor de volledige energierekening. Het eerste dat me altijd weer opvalt is de volslagen ramp die het oplevert om de jaarrekening van het energiebedrijf te vergelijken met mijn eigen administratie en met de offerte. Al is het verschil inmiddels beperkt tot een paar tientjes. Het tweede dat mij opviel is dat de opbrengst van de zonnedelen in 2015 nog niet is verrekend op de jaarrekening van 2015.
Onze energierekening is de afgelopen jaren behoorlijk gedaald. Vooral vanaf 2014, hoewel 2015 wel weer wat hoger ligt.
Vergeleken met 2011 is onze energierekening met zo’n 300 Euro gedaald, terwijl de energierekening met zo’n 300 Euro gestegen zou zijn sinds 2011 als we niet zelf energie zouden zijn gaan opwekken. In 2015 zou de energierekening zelfs 674 Euro hoger zijn geweest zonder onze zonnepanelen, zonneboiler en winddelen.
De energierekening bestaat uit een wirwar van posten. Een van de meest interessante indelingen die in mijn ogen te maken is laat zien wie welk deel van de energierekening ontvangt. Zoals te zien in figuur 2 zijn het energiebedrijf en de overheid degene die er sinds 2014 het meest bij ingeschoten zijn, hoewel de overheid met ruim 100 Euro in 2015 bijna het dubbele ontvangen heeft t.o.v. 2014. Nog altijd 400 Euro minder dan we zonder zonnepanelen en zonneboiler hadden moeten betalen. Ook onze energieleverancier verdient ongeveer 25% minder aan ons dan voorheen. De zonnepanelen en zonneboiler hebben geen effect op de kosten die het netwerkbedrijf in rekening brengt.
Het grootste deel van onze energierekening gaat naar het netwerkbedrijf en het energiebedrijf. De overheid ontvangt iets minder dan 20% van onze energierekening en verdubbeld daarmee haar aandeel t.o.v. 2014. Zonder eigen energieopwekking zou de overheid overigens bijna 40% ontvangen, terwijl dat in 2011 minder dan 30% was.
Het grootste deel van onze energierekening bestaat uit variabele kosten. Slechts 6% bestaat uit vaste kosten.
Overigens zijn de vaste kosten vooral laag door de vaste teruggaaf energiebelasting, zonder deze post zou het vaste deel van de energierekening bijna € 500 bedragen.
In figuur 5 is goed te zien dat het netwerkbedrijf geen variabele kosten doorberekend. Ook valt op dat de overheid meer verdient aan een hoger energieverbruik dan onze energieleverancier. De variabele kosten die de overheid berekend zijn namelijk hoger dan die van onze energieleverancier. De bedoeling daarvan is dat we meer energie gaan besparen, wat in 2015 t.o.v. 2014 niet gelukt is. Ten opzichte van de periode 2011 – 2013 is ligt ons nette energieverbruik wel lager, maar dat ligt deels ook aan eigen opwek van energie.
In figuur 6 is te zien dat we sinds 2011 vooral de leveringskosten van elektriciteit en de energiebelasting fors hebben verlaagd. Dat hebben we vooral gedaan door het installeren van een zonneboiler (minder inkoop gas), zonnepanelen (minder inkoop elektriciteit) en door te investeren in winddelen (minder inkoop elektriciteit). De blauwe balk van leveringskosten elektriciteit is in 2015 voor het tweede jaar op rij niet zichtbaar, wat ons €215 scheelt (exclusief btw, energiebelasting en ODE-toeslag).
Ons gasverbruik en de bijbehorende kosten zijn in 2015 grofweg gelijk gebleven aan de kosten in 2014.
De verwachting voor komend jaar is dat de kosten zullen toenemen, doordat het tarief van de energiebelasting voor gas is gestegen en voor elektriciteit gedaald. We nemen relatief weinig elektriciteit af van het net, door onze zonnepanelen, waardoor ik verwacht dat we er iets op achteruit zullen gaan.
Als ik er aan toekom komt er nog een vervolg op deze analyse, waarbij ik wil kijken naar de totale besparing op onze energierekening door zonnepanelen en winddelen sinds 2011. Ook wil ik daarbij mijn vergelijking van vorig jaar met stadswarmte bijwerken.
Op 5 april zou het Klimaatplan Schiedam 2016-2020 op de agenda staan. Tijdens de vergadering werd de behandeling uitgesteld i.v.m. wijzigingen die het college nog wil doorvoeren aan het klimaatplan en afwezigheid van de wethouder. Desondanks heb ik namens het Schiedams Energie Collectief en energiecoöperatie Energiek Schiedam onderstaande inbreng gedaan. Al zijn mondeling mogelijk niet alle punten even goed voor het voetlicht gekomen. Schiedam24 besteedde eerder al aandacht aan mijn inbreng.
Geachte leden gemeenteraad,
Bedankt voor de mogelijkheid die u mij biedt om in te spreken. Als bestuurslid van het Schiedams Energie Collectief (SEC) ben ik blij dat SEC meermalen genoemd wordt als partner van en voorbeeld voor de gemeente Schiedam. We doen dat met plezier en zijn ook blij en trots dat ons eerste project bijna gerealiseerd is. We verwachten dat het project Zon op Wennekerpand voor de zomer stroom gaat leveren.
Dat de gemeente haar ambities op het gebied van klimaat en duurzaamheid terug heeft geschroefd, betekent dat burgers en ondernemers er een tandje bij moeten zetten. De problemen met gaswinning in Groningen maken ook duidelijk dat we van het gas af moeten. Het Schiedams Energie Collectief en Energiek Schiedam doet dat graag samen met scholen, bedrijven en inwoners. De snelheid waarmee ons eerste project gefinancierd werd toont animo voor duurzame energie projecten in Schiedam.
Bij ons volgende project, Wind op Vijfsluizen, gaat het om meer geld. Vooralsnog gaat dat om één windmolen met een vermogen van 3 MW. Er is ruimte voor een tweede, maar plaatsing daarvan hangt af van de toekomstplannen met de haven.
Buiten zulke grote projecten kan de energiecoöperatie Energiek Schiedam ook een rol spelen voor de gemeente bij energiebesparing. De gebouwde omgeving is goed voor zo’n 30% van het energiegebruik. In 2050 moet de gebouwde omgeving energieneutraal zijn. De klimaatnotitie wijst op de kansen van warmtenetten en nul-op-de-meter woningen.
Vanuit bewonersperspectief voegt een warmtenet weinig toe. Hoge vaste lasten en lage variabele lasten, waarmee zuinig met energie zijn minder lonend wordt. Graag wijs ik ook op de recente problemen met stadsverwarming in Utrecht, waaruit wederom blijkt dat stadswarmte voor bewoners een dure en niet duurzame oplossing kan zijn. Ik wijs ook op de recente motie in Den Haag en de ophef onder tuinders in het Westland over het aansluiten van kolencentrales op de warmterotonde. SEC onderzoekt wel een lokaal warmteproject dat inzet op hergebruik van lokale restwarmte van bedrijven bij andere bedrijven.
Nul-op-de-meter is veelbelovend concept waarbij woningen integraal en budgetneutraal energieneutraal gemaakt worden. Nul-op-de-meter woningen verbruiken op jaarbasis evenveel energie als dat ze opwekken. Het is ook een concept dat goed past bij een groot deel van de woningen in Schiedam-Noord, grondgebonden naoorlogse woningen, maar er zijn inmiddels ook concepten voor portiekwoningen en galerijflats.
In zeer korte tijd kunnen hele straten aangepakt worden. Per huis gaat het dan om 1 à 2 dagen. Zelf ben ik vorig jaar zomer gaan kijken bij een project in Soesterberg. Daar werden tochtige huurwoningen uit de jaren 50 opgeknapt tot woningen die op jaarbasis evenveel energie verbruiken als opwekken. De bewoners konden tijdens de verbouwing in hun huis blijven.
NoM heeft een groot potentieel voor versnelde CO2 reductie in de gebouwde omgeving. Inmiddels zijn er financieringsoplossingen voor woningcorporaties, particulier en VVE’s.
Vanuit het programma Energiesprong/Stroomversnelling is veel aandacht voor Nul-op-de-meter krijgen van grondgebonden huurwoningen (m.n. naoorlogs), portiekflats en galerijflats. Inmiddels worden ook oplossingen ontwikkeld voor scholen en kantoren .
Vanuit de provincie Zuid-Holland en de Metropoolregio Rotterdam Den Haag wordt gewerkt aan geld voor procesondersteuning van Nul-op-de-meter voor VVE’s. Er zijn ook kwartiermakers actief om te ondersteunen bij kansen creëren voor NoM.
NoM is een rijdende trein waar Schiedam zo op kan stappen, met portiekflat, galerijflat en grondgebonden naoorlogse woning. Voor zowel corporatiebezit als particuliere sector.
De markt en het rijksbeleid zijn er klaar voor. Vanuit het Schiedams Energie Collectief en Energiek Schiedam denken en werken we graag mee met de gemeente aan het realiseren van een comfort en kwaliteitsslag van de Schiedamse woningvoorraad met behulp van Nul-op-de-Meter.
Dus, gemeenteraad gas er op. Of beter gezegd: van fossiel af!
Dank voor uw aandacht.
Dit bericht is eerder gepubliceerd op de website van het Schiedams Energie Collectief / energiecoöperatie Energiek Schiedam.
Kerncentrales produceren gemiddeld ongeveer twee keer zoveel elektriciteit als hernieuwbare energie per kilowatt uur geïnstalleerd vermogen. De snelle groei van zon, wind en andere duurzame energiebronnen overschaduwt de groei van elektriciteitsproductie door kernenergie. Dat is volgens Reuters een van de belangrijkste constateringen van het World Nuclear Industry Status Report 2015.
Het opgesteld vermogen van kernenergie steeg wereldwijd met 2,2% in 2014, maar zonne-energie groeide met 38% en wind met 10%. Hierdoor overtreft de elektriciteitsproductie van hernieuwbare bronnen die van kernenergie. Stijgende kosten, vertragingen bij de bouw, publieke weerstand en verouderde centrales vormen problemen voor de kansen van kernenergie. Tegelijkertijd veranderen de dalende kosten, stijgende efficiency en beter management van fluctuerende hernieuwbare energie, samen met verbeterde opslagmogelijkheden, de wereldwijde elektriciteitsproductie.
“The impressively resilient hopes that many people still have of a global nuclear renaissance are being trumped by a real‐time revolution in efficiency‐plus‐renewables‐plus‐storage, delivering more and more solutions on the ground every year,” Jonathon Porritt, co-founder and trustee of the Forum for the Future, wrote in a foreword to the report.
Bijna de helft van de toegevoegde productiecapaciteit voor elektriciteit in 2014 bestond volgens het rapport uit duurzame bronnen, exclusief waterkracht
Een van de argumenten van critici van wind- en zonne-energie is dat inzet van zon- en windenergie geen effect zou hebben op CO2-emissies. De reden hiervoor zou zijn dat er altijd conventionele centrales op de achtergrond standby draaien om de variabliteit in wind- en zonne-energie op te vangen.
In normaal Nederlands: bij bewolking of wanneer de wind gaat liggen moet een kolen- of gascentrale bijspringen om te zorgen dat vraag en aanbod op het netwerk in evenwicht blijven. Het brandstofverbruik van conventionele centrales tijdens op- en afregelen zou de CO2 reductie te niet doen.
Een onderzoeksreeks van het Amerikaanse National Renewable Energy Laboratorium (NREL) laat zien dat het vaker op- en afregelen van conventionele centrales inderdaad tot extra kosten leidt. Deze vallen echter in het niet bij de brandstofbesparing. De kosten bedragen zo’n 2% van de besparingen. Ook de emissies van CO2 en luchtverontreinigende stoffen dalen door de inzet van zon- en windenergie.
Met dank aan Oscar Rysdyk voor de tip.
Dit bericht verscheen eerder als Open Waanlink op Sargasso.
Veel windmolenliefhebbers waren dit weekend druk met het weerleggen van de ongefundeerde kritiek van Martin Sommer op het Energieakkoord en windenergie in het bijzonder. Zelf heb ik het stuk hoofdschudden gelezen, me afgevraagd hoeveel zo’n column nou schuift en me vervolgens samen met mijn dochter gezet aan ons eigen windmolen project. Want voor Sinterklaas had ik een huis bouwpakket van een windmolen gekregen. Een windmolen die ook nog ‘ns in staat zou moeten zijn om een oplaadbaar batterij op te laden. Een mooi project voor een druiligere en koude start van de schoolvakantie.
Het resultaat mag er zijn en hij draait:
De eerste maand energieverbruik van 2015 zit er inmiddels op. Ons energieverbruik is 9% hoger dan in januari 2014. Mijn eerste reactie: komt door de infraroodverwarming. Hoog tijd dus om door te rekenen of dit klopt of dat de nieuwe sluipverbruiker in de vorm van een Samsung Multiroom Player schuldig is. Waarbij gas omgerekend is naar kWh uitgaande van 35,17 GJ per m3 aardgas en 3,6 GJ per kWh.
Ons netto energieverbruik lag in januari 137 kWh hoger dan vorig jaar (9%). Het gaat dan om het gasverbruik, elektriciteitsverbruik, warmteopwekking met de zonneboiler, elektriciteitsopwekking van de zonnepanelen en onze Winddelen. Daarbij heb ik geen rekening gehouden met verandering in aantal graaddagen per jaar, maar simpel gekeken naar wat we daadwerkelijk verbruiken. Tijd om de stijging uit te splitsen naar mogelijke oorzaken.
De stijging lijkt op het eerste gezicht te komen door een stijging van het elektriciteitsverbruik met 89 kWh (27%) t.o.v. 2014. Doorrekenen laat zien dat het toch wat anders ligt. Het gasverbruik per graaddag lag 7,5% lager dan in 2013, goed voor zo’n 79 kWh (8 m3) minder gasverbruik, terwijl het aantal graaddagen met 466 hoger lag dan in 2014. Dit zorgde voor 153 kWh (16 m3) extra gasverbruik. De zonnepanelen en winddelen samen wekte 26 kWh meer op. Dat telt op tot 137 kWh extra energieverbruik en laat zien dat het hogere energieverbruik vooral ligt aan het hogere aantal graaddagen. Oftewel januari 2015 was kouder dan januari 2014.
De variabele energiekosten van januari liggen Euro 176 ruim 40 Euro hoger dan in 2014. Dat komt met name door het hogere elektriciteitsverbruik. In de loop van het jaar hoop ik dat weer goed te maken door onze zelf opgewekte elektriciteit.
Ons elektriciteitsverbruik is sinds de installatie van de infraroodverwarming in de badkamer aanzienlijk gestegen, al kan een deel daarvan ook liggen aan sluipverbruik van de nieuwe Samsung Multiroom player. Er is dan ook een duidelijk trendbreuk in het elektriciteitsverbruik te zien, het verbruik van december en januari ligt beduidend hoger. In kWh gaat het om 89 kWh, als je dat omrekent in m3 aardgas valt het wel weer mee en gaat het om 9 m3. En laat dat nou keurig overeenkomen met de daling van ons gasverbruik per graaddag. Oftewel: zonder thermostaat heeft de infraroodverwarming bijna 1 op 1 het gasverbruik voor verwarmen van de badkamer vervangen (als ik de Samsung buiten beschouwing laat). Dat is nog niet het effect waar ik op uit kwam op basis van de vergelijking van energieverbruiksgegevens van een huis met CV vs. een huis met ThermIQ panelen.
De hoeveelheid elektriciteit die we in januari hebben opgewekt was 11% hoger dan in januari 2014. Vooral de winddelen deden het beter. Met 219 kWh wekten ze 16% meer op dan in januari 2014. Onze zonnepanelen leverde 5 kWh minder op, aangezien januari niet veel opbrengsten heeft is dat procentueel gezien een daling van 9%.
Het totale gasverbruik lag in januari 8 m3 (6%) hoger dan in 2014, maar per graaddag is er daling van 7,5%. We zijn gedaald van 0,27 m3 naar 0,25 m3 aardgas per graaddag. Dat is exclusief het gasverbruik voor tapwater. Een klein mooi stapje, waarbij ik hoop dat het de komende maanden doorzet.
Ons waterverbruik in januari was 11 m3. Zoals altijd niet zo spannend dus, al is het wat hoger dan in 2014. Op jaarbasis zitten we nu op 116 m3. Niet verkeerd voor een vierpersoonshuishouden, aangezien het Nibud hiervoor 169 m3 rekent. Dat betekent dat we nog altijd ruim 30% onder de Nibud norm zitten.
Gisteren las ik dat RWE/Essent begonnen is met de bouw van het windpark Zuidwester, onderdeel van het grotere windpark Noordoostpolder. In windpark Zuidwester komen 12 windmolens van 7,5 MW per stuk te staan. In totaal gaat Zuidwester 280 miljoen kiloWattuur per jaar produceren. Daarmee is het windpark goed voor het energieverbruik van 80.000 huishoudens (uitgaande van 3.500 kWh per huishouden per jaar).
Dat betekent dat iedere windmolen ruim 6.500 huishoudens van elektriciteit kan voorzien. Dat betekent dat één zo’n nieuwe molen ruim voldoende elektriciteit produceert om heel Strukton een jaar van windenergie te voorzien, zelfs nu het elektriciteitsverbruik de afgelopen jaren door overnames is gestegen tot het equivalent van zo’n 4.000 huishoudens.
Het gehele windpark NOP gaat 1,4 TWh (1,4 miljard kWh) opwekken. Dat is voldoende om de Nederlandse treinen van windenergie te voorzien, of om de rijksoverheid van Noorse waterkracht af te halen (inclusief de Tweede Kamer) en op Nederlandse windenergie over te laten schakelen.
