In De Groene Amsterdammer van deze week geeft Geert Mak eindelijk een reactie op de kritiek op zijn pamflet Gedoemd tot kwetsbaarheid. Geert Mak neemt daarin geen afstand van zijn pamflet, de parallel die hij trok tussen Submission en Der Ewige Jude is volgens Mak enkel vormvergelijking. Hij stelt dat hij er niet mee wilde wijzen op de vervolging van joden en andere minderheden, maar om “de radicaliseringsprocessen in taal en beelden die daaraan vooraf gingen.”
‘Ook keert Geert Mak zich wederom tegen politici en bestuurders in Nederland die in zijn ogen misbruik maken van de angst die sinds de moord op Theo van Gogh om zich heen sloeg. Volgens Mak maken ook ministers in het kabinet zich daaraan schuldig. “Woorden hebben een enorme kracht, maar hoe staat het ondertussen met de daden?
Opvallend is hoe deze regering – de VVD-ministers voorop – met twee tongen spreekt. Aan de ene kant harde taal over eerwraak, uithuwelijking, vrouwenmishandeling en andere excessen die in verband werden gebracht met de islam. Aan de andere kant steunt het huidige beleid nauwelijks de (vrouwen)groepen die daarbij in de frontlinie staan en beknot hun werk soms zelfs, door hun subsidies af te bouwen in het kader van de zoveelste reorganisatie”, schrijft Mak. “Hier wordt nauwelijks een beleid ontwikkeld, uitgaande van en gericht op de praktijk. Hier wordt bovenal een vijandbeeld geschapen. En een vijand schept angst. En angst schept macht.” Volgens Mak is het echter nog niet te laat daarin een doorbraak ten goede te forceren. “Zo langzamerhand wordt het tijd om de realiteit onder ogen te zien en deze verkramping los te laten. Om pal te staan voor onze vrijheden en grondrechten. Om onze burgermoed weer uit de kast te halen. Maar ook om, heel nuchter en concreet, aan het werk te gaan. Om échte tolerantie aan te leren – en de botsingen die daarbij horen. Om te bedenken wat we van onze nationale erfenis kunnen achterlaten. Welke kwaliteiten koste wat kost behouden moeten blijven. En welk nationaal verhaal we voor de komende generaties verder zullen dragen. Er is maar één mogelijkheid: de dynamiek van de hoop. We hebben geen alternatief”, aldus Mak die daarbij refereert aan Jean Monnet, een van de aartsvaders van de Europese eenwording.’
(Uit Vooraankondiging van de Groene Amsterdammer)
Vanavond het hele artikel maar ‘ns rustig lezen. Ik verheug me nu al weer op de ongetwijfeld verontwaardigde reacties vanuit de rechtse kerk i.o. op dit nieuwe pamflet van Geert Mak. En dat is natuurlijk prima te volgen via de blogzoekmachines, bv:
Volledig artikel in de Groene (enkel met webabonnement)
Bron: Groene Amsterdammer
EDIT 13.22u: De volledige tekst is ook te lezen op het weblog van Anja Meulenbelt.
Krispy's Blog 
Plaats een reactie