Vorige week ben ik naar An Inconvenient Truth geweest. De film die samen met het rapport van Stern het klimaatbeleid weer op de politieke agenda lijkt te krijgen. De film verteld de theorie van het broeikaseffect aan de hand van de lezingen die Al Gore al een aantal jaren over de hele wereld geeft over het onderwerp. Gore weet het broeikasverhaal helder en (voorzover mijn kennis strekt) correct weer te geven. Het verhaal wordt geïllustreerd met mooie plaatjes, foto’s, filmbeelden en computeranimaties. Ondanks al het fraaie uiterlijke vertoon pakte het verhaal me niet, wat niet weg neemt dat ik blij ben dat het politici wel onder de indruk lijken te zijn. Nu nog afwachten of dat helpt in Kenya.
De film zelf heeft wel wat weg van de Michael Moore stijl, maar dan met een gebrek aan humor (ook een prestatie). Er zijn meer minpunten aan de film/documentaire: ten eerste de persoonlijke uitstapjes over z’n zoontje en z’n oudere zus. Ten tweede het erbij slepen van allerlei problemen, die niets met klimaatverandering samenhangen. Variërend van het gelijkschakelen van de sceptische houding over de relatie tussen roken en longkanker met de huidige sceptische houding t.a.v. het broeikaseffect. Naar mijn mening goedkope propaganda die de film en het verhaal geen goed doen. Zo waren er wel meer delen die niet thuis hoorden in de film. Bij het bekijken van de film bekroop mij dan ook het gevoel dat ik in de collegebanken zat bij een holistische professor. Bovendien: waarom zie je die man de halve film vliegtuig in vliegtuig uit lopen? De film mag dan klimaatneutraal zijn gemaakt, veel interessanter is het of Gore permanente lezingenreeks dat ook is…
Kort oordeel: drie kwartier te lang en erg Amerikaans. Misschien dat de VPRO er nog wat leuks mee kan voor Tegenlicht.
Udate 18-11-06 Zelfs het MNP heeft een recensie van An Inconvenient Truth geschreven.
Krispy's Blog 
Geef een reactie op RG Reactie annuleren