Dat is er volgens Ken Zweibel, James Mason en Vasilis Fthenakis nodig om Amerika’s afhankelijkheid van import van olie en gas aan te pakken. Ze hebben ook zo’n plan geschreven, gebaseerd op een grootschalige omschakeling naar zonne energie vanaf nu tot 2050. Volgens hun plan dat in Scientific American van januari staat zorgt hun plan ervoor dat in 2050 69% van de electriciteit en 35% van de totale energiebehoefte van de VS van zonne energie afkomstig is.
Ze willen inzetten op zonne energie en zonne warmte. Om de nacht door te komen wordt de energie die overdag wordt opgewekt opgeslagen als warm zout of als samengeperste lucht. Van al deze technieken bestaan al voorbeelden.
Het kostenplaatje bedraag USD 420 miljard aan subsidie tussen 2011 en 2050. Veel geld, maar volgens de auteurs is het bedrag op te brengen met een belasting van o,5 dollarcent per kWh, terwijl systemen voor CO2 afvang en opslag (zogenaamde CCS) volgens het Internationaal Energie Agentschap pas interessant worden voor elektriciteitsproducenten vanaf een CO2 heffing van USD 40 tot 90 per ton kolen. Dat komt overeen met 2 dollarcent per kWh. Waarmee het plan van de auteurs goedkoper is. Een andere manier om naar de kosten te kijken is om het bedrag te vergelijken met de kosten die voor andere vitale sectoren worden gemaakt. Bv. de landbouwsubsidies of de subsidies voor moderne telecom verbindingen. Beide zijn duurder.
Gratis extra’tjes van het plan (volgens de auteurs):
- Een daling van het handelstekort
- Minder last van spanningen in het buitenland (m.n. olierijke landen)
- Minder luchtvervuiling
- Minder CO2 uitstoot
Twee zaken vallen me op aan het stuk:
Ten eerste kijken de auteurs enkel naar zonne energie en niet naar andere bronnen van duurzame enerigie, zoals bv. wind en geothermisch.
Ten tweede kijken ze vooral naar centrale opwekking. Een erg interessante ontwikkeling is volgens mij juist de decentrale opwekking, zoals die ook in Nederland langzaam vorm begint te krijgen. De gebouwde omgeving heeft daarmee de potentie om te veranderen in een producent van energie, i.p.v. consument. Denk aan technieken als (micro-) WKK’s (Warmte Kracht Koppeling, waarbij gelijktijdig warmte en energie wordt opgewekt), kleine windturbines en het winnen van biogas uit rioolwater.
Bron:
A Solar Grand Plan: Scientific American, Ken Zweibel, James Mason en Vasilis Fthenakis, januari 2008
The Energy Blog: A Solar Grand Plan, Jim Fraser, 31 december 2007
Plaats een reactie